Labiominoroplastyka polega na plastyce warg sromowych mniejszych. Zabieg ten wskazany jest u kobiet, które posiadają za duże, zdeformowane lub asymetryczne wargi sromowe. Przerost lub asymetria warg sromowych nie tylko wpływa na gorsze samopoczucie pacjentki, lecz także skutkuje bolesnymi podrażnieniami np. podczas uprawiania sportów (jazda konna, jazda na rowerze). Bywa, że problemy związane z budową warg sromowych negatywnie wpływają na doznania seksualne pacjentki, a same wargi zawijają się podczas współżycia sprawiając ból.
Zabieg ma charakter chirurgiczny. Celem procedury chirurgicznej jest redukcja lub zmiana kształtu warg sromowych. Lekarz wykonuje zabieg w znieczuleniu miejscowym lub znieczuleniu dożylnym. Czas zabiegu waha się między 20 a 45 minut. Podczas operacji używane są szwy wchłanialne.
Istnieje ponad 10 technik wykonania labiominoroplastyki, a decyzja o wyborze konkretnej z nich uzależniona jest od rodzaju przerostu, wieku i oczekiwań pacjentki. Labiominoroplastyką można wykonać również przy użyciu lasera, skalpela lub radiofrekwencji. Rodzaj narzędzia tnącego dobierany jest pod względem techniki prowadzenia cięcia i predyspozycji operatora w celu osiągnięcia jak najlepszego efektu estetycznego i funkcjonalnego.
Podczas jednego zabiegu można wykonać labioplastykę połączoną z waginoplastyką (plastyką pochwy).
Do wszystkich wyżej wymienionych zabiegów stosowane są szwy rozpuszczalne. Zabieg labiominoroplastyki wykonywany jest w ramach chirurgii jednego dnia.
Wskazania
- Przerost, asymetria warg sromowych mniejszych
- Zawijanie się warg sromowych podczas penetracji
- Częste podrażnienia i stany zapalne warg sromowych mniejszych
- Defekty poporodowe
- Inne anomalie w tym obszarze
- Brak satysfakcji pacjentki z aspektów estetycznych warg sromowych
Przeciwwskazania
- Okres ciąży i karmienia
- Niepełnoletność
- Złe wyniki badań laboratoryjnych krwi
- Aktywna infekcja intymna
Zalecenia przedzabiegowe
- Operację poprzedza wizyta konsultacyjna.
Przed zabiegiem należy wykonać następujące badania:
- grupa krwi
- morfologia
- badanie ogólne moczu
- koagulogram – APTT, INR, PT
- EKG po 40 roku życia
- antygen HBS
- elektrolity
- poziom cukru
Na 2 tyg. przed planowanym zabiegiem nie wolno przyjmować następujących leków: aspiryny ani jej pochodnych (np. Acard), Wit.E oraz leków przeciwkaszlowych i przeciwgrypowych. Środki te niekorzystnie wpływają na przedłużenie krwawienia w trakcie operacji.
Należy poinformować operatora o przebytej infekcji, jeżeli taka miała miejsce w okresie 2 tygodni przed planowanym zabiegiem operacyjnym.
Należy pozostać 6 godzin na czczo (bez jedzenia i picia) przed zabiegiem operacyjnym oraz zadbać o depilacje stref intymnych.
Przebieg zabiegu
Zabieg wykonywany jest w warunkach sali zabiegowej. Anestezjolog znieczula pacjentkę do zabiegu. Przy znieczuleniu miejscowym znieczulenie iniekcyjnie podaje ginekolog plastyk w taki sposób by maksymalnie zniwelować odczucia bólowe. W zależności od wybranej techniki zabiegowej lekarz przeprowadza cięcie i zszywa ranę. Do zabiegu plastyki warg sromowych mniejszych wykorzystywane są nici rozpuszczalne, a sam szew jest zakładany w taki sposób by ukryć blizny w fałdach skórnych.
Okres pozabiegowy
Po założeniu opatrunku pacjentka przechodzi na salę pooperacyjną. Pod opieką położnej odpoczywa. Standardowo w godzinach popołudniowych opuszcza klinikę. W zależności od zakresu zabiegu otrzymuje zalecenia do stosowania w domu, w tym receptę na leki przeciwbólowe. Po plastyce warg sromowych mniejszych zaleca się kilkudniowy odpoczynek, higienę oraz luźną odzież. Do aktywności fizycznej i seksualnej pacjentka może wrócić po 6 tygodniach.
Standardowo po 7 dniach od zabiegu niezbędna jest konsultacja oraz zdjęcie szwów. Mimo iż zakładane są szwy wchłanialne, z uwagi na wrażliwość okolic zabiegowych, część szwów wymaga zdjęcia, z uwagi na uczucie ciągnienia, pieczenia i podrażnienia.
W sytuacjach wystąpienia intensywnego krwawienia lub wzmożonej bolesności należy skontaktować się z kliniką. Podobnie w przypadku rozejścia się lub zainfekowania rany.
Pacjentka może odczuwać utrzymujący się ból po zabiegu, który ulega złagodzeniu zarówno po lekach przeciwbólowych, dostępnych bez recepty, jak silniejszych – dostępnych na receptę. Podwyższona temperatura u pacjentki do 37,5 stopni nie jest niczym niepokojącym.
Higiena miejsca intymnego powinna polegać na codziennym delikatnym podmywaniu bieżącą wodą, płynem do higieny intymnej lub preparatem Tantum Rosa ( do kupienia w aptece) i osuszaniu szwów papierowym ręcznikiem poprzez dotyk, a nie pocieranie. Lepiej nie stosować mydła w kostce, gąbek i myjek, bo mogą rozwijać się w nich bakterie. Można smarować gojącą się ranę maścią przepisaną przez lekarza prowadzącego, służącą do szybszego wygojenia i łagodniejszego zabliźnienia miejsc operowanych.
Skrupulatne stosowanie się do zaleceń pooperacyjnych jest kluczowe w szybkiej rekonwalescencji i znacząco wpływa na efekt końcowy operacji.